Studenci PW prezentowali stratosferyczny balon

Balon zabiera ze sobą urządzenie, na którym montowane są różne przyrządy do mierzenia temperatury lub kamera, która robi zdjęcia. To co balon zabiera ze sobą zależy od celu, jaki w ramach danej misji ma do zrealizowania. Jak wyjaśnił rozmówca PAP, wszystkie te przyrządy są zazwyczaj umieszczone w skrzynce izolowanej przed wilgocią.

"W ten sposób możemy uzyskać tanie zdjęcia z bardzo dużej wysokości. Można je zobaczyć na naszej stronie internetowej" - dodał Iwiński.

Podczas Pikniku, młodzi naukowcy "puszczali" taki balon na sznurku. "Będzie unosił się parędziesiąt metrów nad ziemią, by można było zobaczyć, że z umieszczonego na nim nadajnika możemy odbierać transmisję radiową czy sygnał z kamery" - tłumaczył Iwiński.

Dodał, że Koło Inżynierii Kosmicznej Instytutu Radioelektroniki zajmuje się m.in. misjami balonowymi, które młodzi naukowcy nazywali "Bobas1", "Bobas2" itd. "W zasadzie po trzeciej misji przestaliśmy już liczyć" - wyjaśniał.

"Balony zazwyczaj pełnią podobne misje. Chodzi o zrobienie zdjęć czy przeprowadzenie pomiarów. Ciekawe jest również samo odzyskiwanie takiego balonu, który po wykonanym locie w końcu musi gdzieś spaść" - mówił przedstawiciel Studenckiego Koła Inżynierii Kosmicznej.

Tłumaczył, że w balonie jest zainstalowany system GPS, który pozwala na bieżąco śledzić jego położenie. "Mamy w nim również specjalny modem, który - kiedy balon spadnie na ziemię - wysyła SMS-a z informacją o miejscu położenia. Możemy pojechać i z dokładnością do kilku metrów go odnaleźć" - opisywał Iwiński.

Jak powiedział, koszt jednej misji zależy od zadania, które trzeba wykonać, ale zwykle wynosi od kilkuset do kilku tysięcy złotych. "Porównując koszt misji kosmicznej do kosztu takiego urządzenia, to zdjęcia Ziemi możemy zrobić za relatywnie niewielką kwotę" - ocenił.

Podkreślił, że profesjonalne misje balonowe odbywają się m.in. w Europejskiej Agencji Kosmicznej. "My robimy to hobbystycznie i w ramach rozwoju naukowego" - zadeklarował Iwiński.

Przypomniał, że członkowie Koła - wraz ze Studenckim Kołem - są współautorami i współkonstruktorami pierwszego polskiego satelity PW-Sat, który skonstruowano, by testować nowatorski sposób deorbitacji satelitów.

***

Studenckie Koło Inżynierii Kosmicznej powstało w 2004 r. przy Instytucie Radioelektroniki, a jego opiekunem naukowym został dr inż. Krzysztof Kurek. Miało umożliwić przyłączenie się studentów Politechniki do międzynarodowego stowarzyszenia SSETI (Student Space Exploration and Technology Initiative). SSETI działa w porozumieniu z departamentem edukacyjnym ESA (European Space Agency - Europejska Agencja Kosmiczna) i za cel obrało sobie budowę satelitów.

Szczegółowe informacje na temat Koła są dostępne na stronie: www.skik.pw.edu.pl