Analizy stateczności w RFEM i RSTAB

W modułach dodatkowych RF-STABILITY (dla RFEM) i RSBUCK (dla RSTAB), dla każdego pręta definiowane są długości efektywne i obciążenia powodujące powstanie wyboczenia, a dla całej konstrukcji wyświetlany jest współczynnik obciążenia krytycznego.

W grafice głównych programów, kształty wyboczenia można także wizualizować, a nawet utworzyć animację, co umożliwia lepszą analizę.

Graficzne przedstawienie postaci wyboczeniowej stalowej ramy w RFEM

Funkcje w RSBUCK i RF-STABILITY

Moduły automatycznie importują dane modelu i warunki graniczne z programów głównych RFEM i RSTAB. Siły osiowe są także importowane z  wybranego przypadku obciążenia lub kombinacji obciążeń. Opcjonalnie, można uwzględnić działanie siły rozciągającej. Użytkownik może dowolnie wybrać ilość definiowanych kształtów wyboczeniowych.

Po obliczeniach, wyświetlane są długości efektywne wg prętów, względem osi głównej i drugorzędnej, wraz z towarzyszącymi współczynnikami długości efektywnych, jak również obciążeniami krytycznymi. Moduły pokazują także pręty wolne od sił ściskających. W module RSBUCK, obliczane są kształty wyboczeniowe tylko dla prętów, a moduł RS-STABILITY definiuje postacie wyboczeniowe lub kształty wyboczeniowe dla prętów, powierzchni i brył.

Przy użyciu modułów dodatkowych RF-IMP i RSIMP, można wygenerować imperfekcje zastępcze ze zdefiniowanymi postaciami wyboczeniowymi. Obliczone długości efektywne mogą zostać również wykorzystane w dalszych analizach stateczności, takich jak analiza wyboczenia giętnego zgodnie z EN 1993 w module RF-/STEEL EC3.

Wyświetlanie długości efektywnych i obciążeń krytycznych w RF-STABILITY

Pozostałe opcje w RF-STABILITY

Oprócz liniowych analiz stateczności, w module RF-STABILITY można także przeprowadzić analizy nieliniowe. Umożliwia to uwzględnienie nieliniowości układu, takich jak ulegające uszkodzeniu pręty, podpory, fundamenty oraz nieliniowości materiałowe.

W niektórych niestatecznych układach, istnieje także możliwość zdefiniowania kształtu wyboczenia niestatecznego modelu, w celu wizualizacji przyczyny powstania niestateczności.