NX CAD - o technologii WAVE słów kilka

Uzależnienie geometrii jednego modelu od drugiego w ten sposób, aby możliwe było zachowanie powiązań oraz pełna kontrola nad geometrią zależną – oto jedna z funkcjonalności, bez której niektórzy konstruktorzy nie wyobrażają sobie pracy nad złożeniami.

W roku 1996, kilka lat przed tym, jak oprogramowanie Unigraphics przyjęło nazwę NX, pojawiła się kolejna wersja oprogramowania UG – V11. Jedną z nowości były funkcjonalności, które opisane zostały jako What-if Alternative Value Engineering. I to właśnie od pierwszych liter słów tworzących to określenie powstał akronim WAVE, czyli nazwa technologii zaimplementowanej w oprogramowaniu Siemens NX.

NX WAVE dostarcza szeregu poleceń służących do parametrycznego modelowania złożeń poprzez tworzenie asocjatywnych powiązań pomiędzy geometrią odrębnych części oraz różnego rodzaju zarządzania tymi powiązaniami.

Najczęściej wykorzystywane polecenie - WAVE Geometry Linker – służy do kopiowania dowolnej geometrii (punkty, szkice, krzywe, ścianki, cechy etc.) pomiędzy częściami w kontekście złożenia, dzięki czemu tworzone jest powiązanie, które może być (choć nie musi) asocjatywne. Oznacza to, że każda zmiana geometrii źródłowej (skąd kopiowaliśmy), będzie odzwierciedlana w każdym miejscu, do którego ta geometria została skopiowana. Niech za przykład posłuży uszczelka kolektora. Tworząc model uszczelki w kontekście złożenia (rys. 1), skopiowano do jej pliku ściankę kolektora, z którą uszczelka współpracuje. Dzięki temu każdorazowa zmiana geometrii kolektora (na przykład zmiana średnicy kanałów), będzie miała swoje odzwierciedlenie w pliku uszczelki i – przykładowo – średnica otworów zostanie zaktualizowana także w nim.

Rys. 1 Powiązana geometria uszczelki i kolektora

Funkcjonalnością wchodzącą w skład NX WAVE jest Menadżer asocjatywności, oferujący kontrolę nad aktualizacją powiązań między częściami. W przypadku istnienia dużej ilości powiązań w danym złożeniu, może zdarzyć się sytuacja, że jakaś specyficzna zmiana geometrii przełoży się na długie przeliczanie modelu złożenia według nowych wytycznych, co nie zawsze ma sens. Wykorzystując Menadżera asocjatywności, użytkownik może zdecydować o chwilowym lub permanentnym zamrożeniu aktualizacji danych powiązań. Dzięki temu nie ma konieczności oczekiwania na zakończenie długotrwałych niekiedy aktualizacji, a także bywa użyteczne, jeżeli chcemy ustrzec się przed niepożądaną zmianą geometrii w pliku, na przykład części zwolnionej do produkcji.

W celu ułatwienia użytkownikowi przeglądania i zrozumienia niejednokrotnie wielopoziomowej struktury powiązań, technologia NX WAVE została wyposażona w dwa polecenia: Przeglądarkę łączy części powiązanych i Przeglądarkę relacji. Za ich pomocą możliwe jest łatwe zarządzanie i edycja powiązań, nawet w przypadku dużych złożeń. Użytkownik jest w stanie na najwyższym poziomie złożenia zdiagnozować stan i aktualność każdego z utworzonych łączy pomiędzy komponentami i zmodyfikować lub naprawić je, bez wyszukiwania konkretnej części w nawigatorze złożenia. Niezwykle przydatne może okazać się graficzne przedstawienie zależności (rys.2), które istnieją pomiędzy częściami, co jest szczególnie cenne, jeżeli nad danym projektem pracuje więcej niż jedna osoba.

Rys. 2 Graficzne przedstawienie zależności pomiędzy częściami złożenia

Jedną z metod modelowania złożeń jest metoda zstępująca (top-down). Polega ona na tym, że w projekcie koncepcyjnym określona zostaje geometria, wygląd ogólny i cechy, jakie powinny charakteryzować gotowy produkt, a w dalszej kolejności uszczegóławiane są jego komponenty składowe i detale. Nieocenioną pomocą przy tej metodzie jest właśnie technologia WAVE, która umożliwia wykorzystanie geometrii stworzonej na wyższych poziomach złożenia, poprzez odniesienie się do niej w trakcie tworzenia części zapisanych na niższych poziomach struktury złożenia (rys. 3). Niewątpliwą zaletą stosowania takiej metody jest fakt posiadania struktury, która definiuje i kontroluje geometrię komponentów. W przypadku zmiany założeń czy wizji gotowego produktu, wystarczy zmodyfikować projekt koncepcyjny, aby zmiany zostały naniesione w powiązanych z nim częściach produkcyjnych. Chcąc dodatkowo usprawnić i przyspieszyć proces tworzenia powiązanych ze sobą obiektów, użytkownik ma możliwość włączenia Trybu WAVE w opcjach nawigatora złożeń. Dzięki temu, na każdym poziomie struktury złożenia, konstruktor ma możliwość szybkiego wyboru jednego z wielu poleceń technologii WAVE, których użycie w efekcie spowoduje, na przykład, rozbudowanie drzewa złożenia o nadrzędne i podrzędne poziomy struktury wraz z możliwością natychmiastowego wykonania asocjatywnej kopii dowolnej geometrii, a nawet stworzenia kopii lustrzanej całego obiektu. Jest to także bardzo szybki i wygodny sposób na utworzenie zupełnie nowego pliku, który będzie zawierał asocjatywne odniesienia do danej geometrii, ale o niezależnej pozycji w przestrzeni Parasolid.

Rys. 3 Złożenia metodą top-down –od projektu koncepcyjnego po szczegółowe komponenty

Jednocześnie NX WAVE oferuje funkcjonalności, które usprawniają pracę współbieżną, więc bez przeszkód z metody tej mogą korzystać zespoły projektowe składające się z nawet kilkunastu konstruktorów. Przykładem takiej funkcjonalności jest możliwość zdefiniowania wyłącznej geometrii i wyrażeń, z których inni użytkownicy będą mogli korzystać na zasadzie odniesień, kiedy będą mieli za zadanie stworzyć współpracujące komponenty. Dzięki temu zawężamy osobom uczestniczącym w projekcie możliwość wyboru geometrii odniesienia tylko do tej zdefiniowanej przez nas, co zmniejsza ryzyko popełnienia przez nich pomyłki. Innym przykładem jest możliwość podziału złożonej części na logiczne grupy zwane modułami części (rys 4.), dzięki czemu mogą być odrębnie modyfikowane, przy minimalnym lub zerowym wpływie na pozostałe moduły. Konstruktor prowadzący dany projekt, może na podstawie swojej wiedzy odpowiednio określić takie moduły części oraz rozdystrybuować je odpowiednio wśród zaangażowanych współpracowników, dbając o ich spójność, aktualność, a ostatecznie scalając w gotową część.

Rys. 4 Definiowanie modułów części

Te oraz inne funkcjonalności tworzące technologię NX WAVE sprawiają, że jest to kolejny argument przemawiający za wdrożeniem Siemens NX, oprogramowania o olbrzymich możliwościach, które sprostać mogą najbardziej wymagającym zadaniom, stojącym przed konstruktorami i zespołami projektowymi we wszystkich gałęziach przemysłu.

Zobaczmy te możliwości na filmie:

Autor: Jakub Kręcisz