Projektowanie instalacji CO w ArCADiA-INSTALACJE GRZEWCZE

ArCADia INSTALACJE GRZEWCZE to kolejny moduł rozszerzający zestaw programów branżowych systemu ArCADiA BIM przeznaczonych do projektowania w technologii BIM instalacji sanitarnych w budynku. Moduł umożliwia zaprojektowanie wewnętrznej instalacji grzewczej w budynku pod względem graficznym oraz technologicznym z jednoczesną koordynacją z projektami innych branż.

Program ArCADiaINSTALACJE GRZEWCZE umożliwia obiektowe projektowanie instalacji grzewczej na rzutach architektonicznych budynku, a następnie utworzenie rysunków uzupełniających (trzy rodzaje rzutów aksonometrycznych) oraz tworzenie schematów obliczeniowych (obliczenia hydrauliczne, równoważenie instalacji zaworami termostatycznymi). Program generuje wykazy elementów zastosowanych w projekcie oraz zestawienia materiałowe.

Ważną funkcją programu jest automatyczny dobór niektórych elementów instalacji (np. średnic rurociągów w danym typoszeregu, nastaw zaworów termostatycznych) przy założonych warunkach pracy instalacji przez projektanta i z uwzględnieniem jego preferencji.

Ogólny schemat pracy z programem jest taki sam jak w przypadku pozostałych modułów systemu ArCADia. Na wstępie użytkownik powinien uruchomić menadżera projektu z paska uzupełniającego ArCADiaSYSTEM. Okno Menadżera projektu umożliwia zarządzanie widokami (np. widok 3D) za pomocą zakładek , aktywnością kondygnacji (uaktywnianie kondygnacji w celu na niej wprowadzenia obiektu). Za pomocą tego okna można również zarządzać strukturą budynku lub ją definiować w przypadku, gdy budynek nie został zaprojektowany w Systemie ArCADiA. Okno daje możliwość grupowania projektowanych obiektów oraz zarzadzania grupami obiektów. Ogólnie mówiąc użytkownik podczas pracy będzie wiele korzystał z funkcji okna. Zaleca się aby podczas pracy okno Menadżera projektu było cały czas aktywne.

Rys. 1.Okno Menadżera projektu, zarządzanie elementami

Następnym krokiem użytkownika powinno być ustawienie opcji projektu. Pod względem technologicznym szczególnie ważne są dane dotyczące obliczeń – zakładka Obliczenia. W tabeli Obwody grzewcze użytkownik będzie mógł zdefiniować ilość typów obwodów i ich parametry: temperaturę zasilania i powrotu. Obwody grzewcze będzie można wybrać w rozdzielaczu i w zaworze trójdrożnym i zmienić parametry obliczeniowe na kolejnych odcinkach obliczeniowych. Pod zakładką Obliczenia będzie możliwość jeszcze zdefiniowaniowania:

Tolerancja dopasowania odbiorników ciepła- w tym miejscu użytkownik może zdefiniować niedobór i nadmiar mocy odbiornika dopuszczalny w projekcie. Jeśli moc odbiorników w stosunku do zapotrzebowania na moc pomieszczenia będzie przekraczała wartości podane w opcjach wówczas w obliczeniach wyświetli się komunikat o przekroczeniu tych wartości.

Tolerancja dopasowania autorytetu zaworów termostatycznych- w tym miejscu użytkownik może zdefiniować minimalną i maksymalną wartość autorytetu zaworów termostatycznych. Program przy obliczeniach i doborach będzie uwzględniał te wartości. Jeśli zostaną przekroczone i program nie znajdzie w bazie nastawy zaworu spełniającej kryteria w obliczeniach pojawi się komunikat o tym że program nie mógł dokonać doboru nastawy zaworu termostatycznego.

Dopuszczalne wartości ogrzewania płaszczyznowego- w tym miejscu użytkownik ma do dyspozycji dwie kontrolki

• Max. strata ciśnienia wężownicy-użytkownik może w pisać w polu edycyjnym wartość maksymalnej straty ciśnienia. Program uwzględni tę wartość w obliczeniach i jeśli zostanie przekroczona to wyświetli odpowiedni komunikat.[kPa]

• Max. długość wężownicy- użytkownik może w pisać w polu edycyjnym wartość maksymalnej długości wężownicy. Program uwzględni tę wartość w obliczeniach i jeśli zostanie przekroczona to wyświetli odpowiedni komunikat.[m]

Rys. 2. Okno właściwości elementu Opcje projektu-zakładka Obliczenia

Pracę graficzną rozpoczyna się od wstawienia dowolnego obiektu z paska narzędzi na wybranej i uaktywnionej wcześniej kondygnacji. Po wybraniu odpowiedniej ikony z paska narzędzi ArCADiaINSTALACJE GRZEWCZE wyświetla się okno wstawiania obiektu z szeregiem funkcji umożliwiających zblokowanie obiektu, połączenie z innymi elementami instalacji oraz ustawienia własności geometrycznych, technologicznych lub materiałowych.

Rys. 3.Typy okien wstawiania

Wstawiając obiekt użytkownik wprowadza go na płaszczyznę rysunkową lokalizując jednocześnie w przestrzeni nadając poziom montażu punktu charakterystycznego (np. oś, dno itp. w zależności od rodzaju obiektu) obiektu względem poziomu aktywnej kondygnacji. W ten sposób budowana jest przestrzenna struktura instalacji.