Umowa o pracę najlepszą formą zatrudnienia

Jaki rodzaj i formę zatrudnienia preferujesz, spytał w sondzie internetowej Bank Danych o Inżynierach. Udział w ankiecie wzięło 360 osób.

Wyniki sondażu „Jaki rodzaj i formę zatrudnienia preferujesz” przeprowadzonego przez BDI w lipcu 2011 roku

Umowa o pracę na pełny etat to nadal najbardziej pożądana forma zatrudnienia wśród specjalistów z branży technicznej – zagłosowało na nią aż 77,8% ankietowanych. Inżynierowie preferują ten rodzaj pracy, ponieważ daje on poczucie bezpieczeństwa i stabilności. Osoba zatrudniona na umowę o pracę ma prawo do płatnego urlopu, gwarancję minimalnego wynagrodzenia, zasiłku chorobowego, wypłaty wynagrodzenia za pracę w nadgodzinach lub podczas świąt. Pracodawca jest zobowiązany do opłacania za pracownika składek na ubezpieczenia społeczne.

Wadą umowy o pracę jest to, że pracownik ma ściśle określony czas wykonywania pracy. Pracodawca ma prawo do zmiany naszych obowiązków podczas trwania umowy, jednak za naszą zgodą.Ważnym kryterium podziału formy zatrudnienia jest czas trwania umowy - wyróżnia się umowa na czas nieokreślony, umowa na czas określony, umowa na okres próbny. Warto zwrócić uwagę, iż tylko w przypadku umowy na czas nieokreślony pracownik ma szansę na otrzymanie kredytu mieszkaniowego. Z umową na czas określony prawie niemożliwe jest uzyskanie zdolności kredytowej.

10,3% inżynierów wybrało własną działalność gospodarczą jako optymalną formę zatrudnienia. Prowadzenie własnego przedsiębiorstwa wiąże się z licznymi korzyściami. Własny biznes daje dużą niezależność, elastyczność czasu pracy, większą satysfakcję z wykonywanych obowiązków. Olbrzymim minusem natomiast jest brak poczucia bezpieczeństwa. Robert Kiyosaki w swojej książce „Bogaty ojciec, biedny ojciec” twierdzi, iż spośród 10 firm 9 upada w ciągu pierwszych 5 lat działalności. Z tych, które przetrwają pierwsze 5 lat, 9 spośród 10 prędzej czy później upada. Warto zaznaczyć, iż szansę na przetrwanie mają firmy zarządzane przez osoby z pasją, które naprawdę pragną posiadać własne przedsiębiorstwo.Zdarzają się takie sytuacje, kiedy inżynierowie przez dłuższy okres czasu nie mogą znaleźć pracy. Założenie własnego biznesu jest dla takich osób najlepszym rozwiązaniem. Warto jednak pamiętać, że nie każdy może prowadzić własną działalność gospodarczą. Właściciel przedsiębiorstwa musi posiadać umiejętności przywódcze, marketingowe, sprzedażowe. Taka osoba powinna doskonale zarządzać finansami oraz ryzykiem, mieć zapał i chęć działania. Bardzo ważnym aspektem jest optymizm – trzeba widzieć więcej okazji i zalet, niż problemów i wad, w przeciwnym razie własny biznes będzie skazany na niepowodzenie.

Kolejną pożądaną formą zatrudnienia wśród inżynierów jest kontrakt (5,6% głosów). Ten rodzaj umowy jest popularny przede wszystkim w branży informatycznej i budowlanej, oraz w przypadku wyjazdów do pracy za granicą. Kontrakt zwykle jest odmianą umowy zlecenia lub może przybrać formę umowy o pracę na czas określony. W przypadku kontraktów mamy do czynienia ze swobodą w kształtowaniu zapisów (ilość dni urlopowych, czas pracy, sposoby rozwiązania kontraktu, czas jego obowiązywania). Pracownik może wynegocjować liczne przywileje – samochód służbowy, komórkę, udział w zysku spółki. Osoba zatrudniona na kontrakcie musi być dyspozycyjna, może obowiązywać ją zakaz pracy w przedsiębiorstwie konkurencyjnym przez określony czas po rozwiązaniu kontraktu.

Zatrudnienie na część etatu, preferowane jest przez 3,6% inżynierów. Z jednej strony mniej pracy, alei mniejsze wynagrodzenie i niższa emerytura. Powyższa forma zatrudnienia jest coraz bardziej popularna wśród osób, które nie muszą przez cały dzień przebywać w pracy lub pracują na zasadzie outsourcingu, np. księgowi. Kobiety w ciąży oraz matki powracające do pracy po urlopie macierzyńskim są często zatrudnione na część etatu.

Na umowę zlecenie zagłosowało 2,7% ankietowanych specjalistów z branży technicznej. Umowa zlecenie może stanowić czasem lepsze źródło dochodu, niż umowa o pracę. Natomiast przez większość pracowników jest postrzegana jako tymczasowa, mniej stabilna forma zatrudnienia. Zleceniobiorca nie musi opłacać składek na ubezpieczenie chorobowe, co powoduje, że otrzymuje wyższe wynagrodzenie netto. Umowa zlecenie najczęściej jest podpisywana co miesiąc, pracownik nie ma obowiązku potwierdzenia zakończenia współpracy – może po prostu nie przedłużyć umowy.

Na niekorzyść umowy zlecenie przemawia fakt, że pracodawca nie ma obowiązku płacenia wynagrodzenia za urlop oraz inne przerwy w wykonywaniu pracy. Pracownik nie otrzymuje zasiłku chorobowego.