Ulepszone definiowanie połączeń części w złożeniach systemu NX CAD

System NX firmy Siemens Digital Industries Software pozwala miedzy innymi na wydajne modelowanie i pracę w środowisku złożeń części. Funkcjonalności NX, sprawdzone w ciągu wielu lat doświadczeń, umożliwiają wygodną i bezproblemową obsługę złożeń nawet o bardzo dużych rozmiarach. W ramach nowej strategii rozwoju oprogramowania Continous Release, co sześć miesięcy wprowadzane są w nim nowe funkcjonalności projektowe. W tym roku, w ramach tych aktualizacji użytkownicy NX otrzymali do dyspozycji nowe, ulepszone sposoby definiowania połączeń pomiędzy częściami w złożeniach.

Do tej pory w środowisku modelowania złożeń wzajemne położenie komponentów złożenia można było określać tylko za pomocą standardowej grupy więzów geometrycznych. Umożliwiały one definiowanie i sprawdzanie kinematyki układu tylko w podstawowym zakresie. Do weryfikacji bardziej złożonych układów ruchowych konieczne było wykorzystanie specjalizowanych modułów do analizy ruchu. Tegoroczne aktualizacje NX wprowadziły możliwość tworzenia nowych typów połączeń pomiędzy częściami za pomocą podstawowego polecenia definiowania więzów złożenia (rys. 1).

Rys. 1. Nowe grupy połączeń dostępne wśród więzów złożenia systemu NX.

Wśród nowych wiązań można wyróżnić dwie grupy. Pierwsza to połączenia ruchowe powszechnie spotykane w projektowanych urządzeniach, takie jak zawiasy, prowadnice liniowe i obrotowe oraz połączenia przegubowe. Ich definiowanie jest niezwykle proste i polega na wskazaniu wektorów kierunkowych oraz punktów styku. Zakres możliwego ruchu może być ograniczony za pomocą odpowiednich limitów kątowych lub odległościowych.

Rys. 2. Definiowanie połączeń w przekładni zębatej.

Drugą grupę stanowią łączniki umożliwiające określenie wymaganego przełożenia pomiędzy dwoma poruszającymi się częściami. Otrzymujemy tu do dyspozycji przekładnie zębate (przełożenie w ruchu obrotowym – rys. 2) oraz zębatki (przełożenie pomiędzy ruchem obrotowym i liniowym – rys. 3). Dodatkowo w programie można zdefiniować połączenie typu Kabel, w którym występuje przełożenie pomiędzy dwoma komponentami poruszającymi się ruchem liniowym.

Rys. 3. Określanie przełożenia w przekładni zębatkowej.

Nowe metody definiowania połączeń, dostępne wśród podstawowych funkcjonalności związanych z pracą w środowisku złożeń, pozwalają na jeszcze szybsze modelowanie złożonych zespołów maszynowych oraz ułatwiają ich weryfikację już na wczesnym etapie projektu, bez potrzeby korzystania z zaawansowanych modułów do analizy ruchu.

Autor: Piotr Menchen