Nowości w Creo 9.0

Jak co roku firma PTC przygotowała nową wersję czołowego i uznanego na rynku narzędzia do projektowania CAD/CAM/CAE. W najnowszym, oznaczonym numerem 9.0 wydaniu Creo Parametric wprowadzono kolejne zmiany i usprawnienia, dzięki którym projektowanie 3D będzie jeszcze szybsze i łatwiejsze.

Tradycyjnie już nowe wydane Creo to wiele większych (i mniejszych) zmian mających na celu usprawnienie codziennej pracy konstruktora oraz rozszerzenie możliwości systemu w zakresie projektowania ergonomicznego, narzędzi do cyfrowego opisu modelu (MBD), przeprowadzania symulacji, projektowania generatywnego oraz projektowania wytwarzania przyrostowego i obróbki ubytkowej. Warto również nadmienić, że wiele z wprowadzonych zmian i usprawnień istniejących narzędzi powstało w odpowiedzi na sugestie użytkowników i klientów firmy PTC.

Poniżej znajdziecie opis wybranych nowości wprowadzonych w Creo 9.0.

Usprawnienia podstawowych narzędzi i interfejsu użytkownika

Do podstawowych narzędzi związanych z modelowaniem dołączyły nowe funkcje podziału i połączenia powierzchni. Funkcja podziału powierzchni umożliwia szybkie wyodrębnienie z większej powierzchni jej mniejszej części na podstawie zdefiniowanego szkicu lub łańcucha krawędzi. Połączenie powierzchni z kolei umożliwia złączenie z powrotem w jedną geometrię powierzchniową podzielonych wcześniej powierzchni.

Szkicownik otrzymał nowe narzędzia diagnostyczne ułatwiające zlokalizowanie nakładającej się na siebie geometrii szkicowanej. Obecnie możliwe jest nie tylko ciągłe wykrywanie nakładającej się geometrii, ale też punktów przecięć i rozgałęzienia się linii szkicu. Również narzędzia rzutowania geometrii zewnętrznej do szkicu zostały znacznie rozbudowane; w Creo 9.0 wykorzystują one standardowe techniki zaznaczania bazujące na regułach (łańcuchy krawędzi, pętle itd.) dostępne w pozostałych obszarach Creo. Ułatwia to również rozwiązywanie i zastępowanie referencji cechy szkicu. Szkicownik może też automatycznie przeskalować rozmiar całego szkicu po pierwszej modyfikacji początkowego wymiaru słabego naszkicowanej geometrii.

W drzewie modelu rozwijane menu zostały zastąpione paskiem narzędzi, dzięki czemu dostęp do poleceń związanych z konfiguracją drzewa modelu jest znacznie szybszy. Dodatkowo można znacznie łatwiej włączać/wyłączać dodatkowe drzewa, jak np. drzewo warstw, drzewo elementów projektowych czy drzewo mechanizmów oraz od razu przejść do konfiguracji filtrów i ustawień drzewa. Wprowadzone w Creo 8.0 drzewo projektowe również zostało znacznie rozbudowane. W Creo 9.0 możliwe jest obecnie umieszczanie cech (oprócz obiektów i płatów) w niestandardowych grupach (folderach). Ulepszono również automatyczne lokalizowanie zaznaczonej cechy i dodano nowe domyślne opcje wyszukiwania w drzewie projektowym.

Model-Based Definition (MBD) i dokumentacja płaska

Usprawnieniu uległy narzędzia związane z umieszczaniem i definiowaniem symboli chropowatości powierzchni. W Creo 9.0 cały proces uległ znacznemu uproszczeniu i jest bardziej intuicyjny, podążając za wprowadzonymi w poprzednim wydaniu zmianami umieszczania niestandardowych symboli. Dostarczane z Creo standardowe symbole chropowatości powierzchni również zostały zmodyfikowane; obecnie są zgodne z najnowszymi normami ISO oraz ASME oraz możliwe jest dodawanie do nich adnotacji semantycznych.

Całkowitemu przeobrażeniu uległ także interfejs konfigurowania schematów kreskowania przekrojów poprzecznych. W Creo 9.0 został on zmodernizowany i przeniesiony na wstążkę, dzięki czemu znacznie łatwiej i szybciej można zdefiniować żądane parametry schematu kreskowania lub wybrać jeden z gotowych schematów. Wstążka edytowania kreskowania obsługuje również narzędzie wyszukiwania i zaznaczania, co znacząco przyspiesza odnalezienie i zaznaczenie komponentów spełniających określone kryteria i dodanie do nich odpowiedniego schematu kreskowania.

Środowisko dokumentacji płaskiej zostało także wzbogacone o nowe drzewo kreskowania. W drzewie tym znajdują się informacje o tym, dla których komponentów zespołu został zdefiniowany wybrany przekrój poprzeczny oraz format zastosowanego przekroju (klasyczny XCH lub nowy PAT).

Projektowanie ergonomiczne

Dostępne od lat w Creo narzędzia wspomagające projektowanie ergonomicznych rozwiązań zostały w wersji 9.0 dodatkowo rozbudowane. W najnowszej wersji możliwe jest proste edytowanie parametrów manekina postaci ludzkiej i wprowadzenie odpowiednich wymiarów charakterystycznych dla danej populacji użytkowników. Oznacza to, że nie jest już konieczne korzystanie z predefiniowanej biblioteki postaci, a co więcej, łatwo można stworzyć własną bibliotekę niestandardowych populacji. Modele manekinów można też obecnie zapisać jako (wprowadzone w Creo 8.0) zespoły nierozdzielne, by jeszcze bardziej ułatwić zarządzanie własną biblioteką. Do manipulacji postawą manekina i jego kończynami można teraz wykorzystywać intuicyjne uchwyty 3D.

Creo 9.0 wprowadza również znacznie usprawnione narzędzie do analizy pola widzenia użytkownika. Nowa funkcja analizy pola widzenia umożliwia stworzenie powierzchni stożkowej odwzorowującej wynikowe pole widzenia użytkownika. Powierzchnia wygenerowana w wyniku analizy uwzględnia wszystkie elementy przesłaniające i ograniczające badane pole widzenia, dając znacznie czytelniejszy obraz rzeczywistego pola widzenia.

Symulacje i projektowanie generatywne

W Creo Simulation Live możliwe jest obecnie przeprowadzanie analiz wielu zjawisk fizycznych jednocześnie (np. jednoczesne przeprowadzenie analizy wytrzymałościowej i termicznej). Analizowanie przepływów w CSL uwzględnia też struktury siatkowe stworzone na potrzeby wytwarzania przyrostowego, dzięki czemu można szybko weryfikować zachowanie się przepływu czynnika przez bardzo nieszablonową geometrię zbudowaną na bazie np. żyroidów. Rozszerzenie Creo Ansys Simulation zostało wzbogacone m.in. o nowe typy obciążeń, możliwość analizy układu z siłami bezwładności czy też automatyczne idealizowanie i łączenie elementów powłokowych z wykorzystaniem powierzchni środkowych.

W projektowaniu generatywnym została dodana możliwość optymalizacji masy modelu z uwzględnieniem założonego współczynnika bezpieczeństwa. Wprowadzono również optymalizację modalną, w której wyniku można uzyskać geometrię modelu zoptymalizowaną pod kątem zadanej charakterystyki częstotliwościowej.

Wytwarzanie przyrostowe i ubytkowe

Narzędzia projektowania obróbki ubytkowej w Creo 9.0 oferują możliwość stworzenia geodezyjnej ścieżki narzędzia dla 5-osiowych zabiegów wykończeniowych, znacznie ułatwiającej obróbkę narzędziami sferycznymi. Wszystkie zabiegi obróbki wysokoobrotowej (HSM) otrzymały możliwość precyzyjnego konfigurowania ruchów narzędzia poprzez zakładkę Ruchy narzędzia (Tool Motions), a w przypadku zabiegów zgrubnych i zgrubnych resztkowych dodano adaptacyjne sterowanie prędkością posuwu.

W zakresie funkcji projektowania geometrii na potrzeby wytwarzania przyrostowego (czyli drukowania 3D) rozbudowana została funkcja siatki Lattice, która umożliwia teraz stworzenie siatki umieszczonej bezpośrednio na otwartym płacie powierzchni bez konieczności definiowania zamkniętej objętości referencyjnej. W siatkach generowanych na podstawie formuł matematycznych wprowadzono możliwość zdefiniowania zmiennego odsunięcia ścian, co umożliwia łatwe tworzenie wewnątrz siatki przegród kierujących przepływem cieczy. Dodano także możliwość stworzenia niestandardowych struktur podporowych – geometrię podporową można stworzyć za pomocą standardowych narzędzi modelowania Creo, a następnie oznaczyć ją jako podporę na tacy drukarki 3D.

Więcej o nowościach TUTAJ >>>

Autor: Łukasz Mazur