Inżynieria odwrotna z VISI (Video)

Oprogramowanie VISI CAD/CAM posiada w swoim szerokim pakiecie moduł pozwalający na otrzymanie modelu bryłowego z modelu siatkowego. Inaczej mówiąc, mający zastosowanie w inżynierii odwrotnej.

Poniżej omówimy, jak w szybki i łatwy sposób otrzymać model powierzchniowy, a następnie model bryłowy z zeskanowanego modelu STL (rys. 1).

Pracę na pliku zbudowanym z siatki trójkątów należy rozpocząć od komendy Czyszczenie siatki. Istotne jest tutaj polecenie optymalizacji siatki, które usunie pokrywające się trójkąty i połączy ze sobą wierzchołki pozostałych trójkątów.

Następnie można przejść do ręcznej naprawy siatki, gdzie istnieje opcja usuwania/dodawania pojedynczych trójkątów. Po uzyskaniu wyprofilowanego kształtu należy zdjąć zarys geometrii, wykorzystując opcję Wyodrębnianie konturów. Kontury te będą występować w postaci łamanej. Taka łamana może zostać w łatwy sposób przekształcona na odcinki, łuki czy odcinki i łuki za pomocą funkcjonalności Krzywa/łamana na odcinki/łuki. Brakujący element zarysu można uzupełnić opcją Zaokrąglanie krzywą. Kolejną czynnością będzie połączenie otrzymanych elementów w krzywą Spline z wykorzystaniem komendy Łączenie krzywych. Z tak wygenerowanej krzywej zostanie otrzymana powierzchnia przy użyciu opcji Naprawa powierzchni:

W przypadku niedużych zamkniętych nieciągłości stosuje się polecenie Wypełnianie otworów. Postępując według powyższych wskazówek, należy możliwie jak najbardziej uzupełni

model siatkowy. W tym przypadku jakość otrzymanego skanu nie daje możliwości całkowitego zadowalającego wypełnienia.

Kończąc pracę na elementach trójkątnych, można przejść do budowania modelu powierzchniowego na modelu siatkowym. W celu uzyskania elementów do budowy powierzchni, oprócz wyodrębniania ograniczeń używa się również opcji Przekroje. Następnie łączy się zaadaptowane elementy w jedną krzywą. Otrzymana krzywa może zostać wydłużona, co jest przydatne podczas przycinania jednej powierzchni drugą. Jest to możliwe dzięki istnieniu funkcji Wydłużenie krzywej. Wydłużenie może mieć postać krzywej, odcinka lub łuku.

Istotne znaczenie w tym miejscu ma funkcjonalność Reparametryzacja krzywej. Odpowiedzialna jest ona za wygładzenie elementu, który będzie odniesieniem dla definiowanej powierzchni. W innym wypadku krzywa wyodrębniona z modelu siatkowego wygenerowałaby powierzchnię składającą się z dużej liczby ścian odwzorowujących kształt każdego odcinka zaadaptowanego z elementu trójkątnego:

Po zdefiniowaniu krzywych należy zastosować polecenia tworzenia powierzchni: Powierzchnia przeciągana czy Powierzchnia automatyczna:

Tak zamodelowane powierzchnie przycina się poleceniem Cięcie brył, w którym automatycznie usuwana jest niepotrzebna część. W przypadku obrotowej części elementu, po czynnościach łączenia i reparametryzacji zamienia się krzywą na łuki. Następnie na otrzymanych łukach rozkłada się okrąg poleceniem Element Element Element. Otrzymano środek obrotu przekroju wzdłużnego. Po przycięciu wszystkich powierzchni i zszyciu ich do jednej bryły powierzchniowej można dodać zaokrąglenia na krawędziach:

Finalnym etapem odtwarzania elementu jest analiza porównawcza danych wejściowych z danymi wyjściowymi. Zostanie wygenerowana mapa kolorów z przypisanymi wartościami odchyłek oraz strefami wspólnymi:

Jeżeli jakość odwzorowania powierzchni jest zadowalająca można zamknąć powierzchnię do bryły i przeprowadzić obróbkę z wykorzystaniem moduły VISI CAM.