Nowy moduł RF-/JOINTS Steel - Rigid dla RFEM/RSTAB

Ogólne

• Połączenie typu belka-słup: możliwość wykonania zarówno w postaci połączenia belki z półką słupa, jak również w postaci połączenia słupa z półką belki
• Połączenie typu belka-belka: możliwość wymiarowania styków belek zarówno w postaci przenoszących moment połączeń z blachą czołową, jak i w postaci sztywnego połączenia nakładkowego
• Możliwość automatycznego eksportu danych modelu i obciążeń z programu RFEM lub RSTAB
• Rozmiary śrub od M12 do M36 oraz klasy wytrzymałości 4.6, 4.8, 5.6, 5.8, 6.8, 8.8 i 10.9 (o ile dana klasa wytrzymałości jest dostępna w wybranym załączniku krajowym)
• Niemal dowolne rozstawy otworów i odległości od brzegów (program sprawdza dopuszczalne rozstawy)
• Wzmocnienie belek na górnej lub dolnej powierzchni za pomocą skosów lub żeber usztywniających
• Połączenie z blachą czołową wystającą lub niewystającą
• Możliwość obliczania połączeń na samo zginanie, samą siłę osiową (styk rozciągany) lub kombinację siły osiowej i zginania
• Obliczanie sztywności połączeń i sprawdzanie, czy dane połączenie jest przegubowe, podatne czy sztywne

Połączenie typu belka-słup

Połączenie z blachą czołową w konfiguracji belka-słup

• Połączone belki lub słupy mogą być wzmocnione jednostronnie za pomocą skosów lub też jedno- lub dwustronnie przy użyciu żeber usztywniających
• Szeroki wybór dostępnych usztywnień połączenia (np. pełne lub niepełne żebra środnika)
• Możliwość zastosowania nawet dziesięciu śrub poziomych i czterech śrub pionowych
• Element przyłączany może być profilem dwuteowym o stałym lub zmiennym przekroju
• Obliczenia:
  • Nośność połączonej belki (np. nośność blachy środnika przy ścinaniu i rozciąganiu)
  • Nośność blachy czołowej belki (np. króciec teowy poddany rozciąganiu)
  • Nośność spoin blachy czołowej
  • Nośność słupa w obszarze połączenia (np. pas słupa poddany zginaniu – króciec teowy)
  • Wszystkie obliczenia są przeprowadzane w oparciu o normę EN 1993-1-8 lub EN 1993-1-1.

Styk z blachą czołową przenoszący moment zginający

• Dwa lub cztery pionowe rzędy śrub i nawet 10 poziomych rzędów śrub
• Łączone belki mogą być wzmocnione jednostronnie za pomocą skosów lub też jedno- lub dwustronnie przy użyciu żeber usztywniających
• Elementy przyłączane mogą być profilami dwuteowymi o stałym lub zmiennym przekroju
• Obliczenia:
  • Nośność łączonych belek (np. nośność blach środnika przy ścinaniu i rozciąganiu)
  • Nośność blach czołowych belek (np. króciec teowy poddany rozciąganiu)
  • Nośność spoin blach czołowych
  • Nośność śrub w blasze czołowej (kombinacja rozciągania i ścinania)

Połączenie blachy czołowej wzmocnione skosami

Sztywny styk z nakładkami

• W połączeniu z blachą pasów możliwość zastosowania nawet do 10 rzędów śrub
• W połączeniu ze środnikiem możliwość zastosowania nawet do 10 rzędów śrub w kierunku pionowym i poziomym
• Materiał nakładek może być inny niż materiał belek
• Obliczenia:
  • Nośność łączonych belek (np. przekrój netto w strefie rozciągania)
  • Nośność blach nakładkowych (np. przekrój netto poddany rozciąganiu)
  • Nośność pojedynczych śrub oraz grup śrub (np. obliczanie nośności pojedynczych śrub na ścinanie w jednej płaszczyźnie)

Sztywne połączenie nakładowe

Wprowadzanie danych

Po uruchomieniu modułu należy wybrać grupę połączeń (połączenia sztywne), a następnie kategorię i typ połączenia (styk z blachą czołową lub styk z nakładkami). Kolejnym krokiem jest wybranie w modelu RFEM/RSTAB węzłów przeznaczonych do obliczeń. Moduł RF-/JOINTS Steel – Rigid automatycznie rozpoznaje łączone pręty i określa na podstawie ich położenia, czy dany element jest słupem czy belką. Na tym etapie użytkownik może wprowadzić własne ustawienia.

W przypadku, gdy określone pręty mają zostać wyłączone z obliczeń, można je dezaktywować. Połączenia jednakowe pod względem konstrukcyjnym mogą być obliczane jednocześnie dla kilku węzłów. W celu zdefiniowania obciążenia należy wybrać miarodajne przypadki obciążeń, kombinacje obciążeń lub kombinacje wyników. Istnieje także możliwość ręcznego wprowadzania przekrojów i obciążeń. W ostatniej tabeli danych wejściowych połączenie jest konfigurowane krok po kroku.

Obliczenia

Obliczenia przeprowadzane są zgodnie z normami EN 1993-1-8 oraz EN 1993-1-1. Siły wewnętrzne są przyjmowane bezpośrednio w zdefiniowanym węźle. W przypadku połączeń typu belka-słup powstają zatem dodatkowe mimośrody względem płaszczyzny połączenia, które są uwzględniane w obliczeniach. Oprócz wymiarowania połączenia w stanie granicznym nośności program klasyfikuje połączenie ze względu na sztywność.

 

Wyniki

Tabele wyników zawierają szczegółowe rezultaty wszystkich obliczeń. Dodatkowo program tworzy grafikę 3D, w której można wyświetlać lub ukrywać poszczególne komponenty oraz linie wymiarowe, jak również np. dane dotyczące spoin.
Podsumowanie wyników pozwala od razu stwierdzić, czy poszczególne obliczenia powiodły się. Dodatkowo podawane są tu: numer węzła oraz miarodajny przypadek obciążenia lub miarodajna kombinacja obciążeń/wyników.

Po zaznaczeniu wybranych obliczeń wyświetlane są szczegółowe wyniki pośrednie wraz z oddziaływaniami i dodatkowymi siłami wewnętrznymi wynikającymi z geometrii połączenia. Ponadto istnieje możliwość wyświetlenia wyników według obciążeń i węzłów. Funkcja renderingu 3D umożliwia realistyczną wizualizację połączenia odwzorowanego w skali. Oprócz widoków głównych grafikę można oglądać z dowolnej perspektywy.

Grafiki wraz z wymiarami i opisami można dodać do protokołu wydruku w programie RFEM/RSTAB lub wyeksportować jako plik DXF. Protokół wydruku zawiera wszystkie dane wejściowe i wyniki przygotowane w sposób umożliwiający ich proste sprawdzenie. Wszystkie tabele można łatwo wyeksportować z poziomu modułu do aplikacji MS Excel lub do pliku CSV. Wymagane do eksportu specyfikacje definiuje się w specjalnym menu transferu.